میلاد با سعادت نبی مکرم اسلام در تاریخ بشر ،آغاز وزیدن نسیم
رحمت خاص الهی است ، قله آن در بعثت « رحمةً للعالمین»شدن است.
این حادثه تاریخی آنقدر برای خداوند اهمیت داشته است که تولد آن
حضرت را با پدیده های عجیب و غیر طبیعی همراه می کند تا در همان
ابتدا تولد، افکار عمومی را برای زمینه پذیرشرسالتجهانی آن حضرت اماده کند.
حوادثی مانند: سرنگون شده بتها ، لرزیدن کاخ پادشاهی مدائن و فرو ریختن
چهارده کنگره از آن ، خشک شدن آب دریاچه ساوه ( مقدس شمرده می شده)،
و خاموش شدن آتشکدة فارس که مرکز پیروان زرتشت بود پس از هزار سال و...
مهمترین نکته ای که از این حوادث به ذهن می رسد ،این است که در
واقع اینها مقدسات مصنوعی و بی خاصیت آن زمان بودند که از جهالت مردم ا
ستفاده کرده و به جایی مقدسات واقعی الهی نشسته بودند.
با این قدوم مبارک پیامبر اسلام، زنگ پایان دادن به حکومت آنها ، به صدا در آمد
و باعث شد که بساط ذلّت بشر، چه به وسیلهى حاکمان مستبد و چه به وسیلهى
عبادت غیر خدا، برچیده شود. بشر باید به وسیلهى این مولود مبارک، آزاد شود؛
هم از قید حکّامِ جور و هم از قید خرافهها و اعتقادات نادرستِ و ذلّتآفرین که انسان
را در مقابل موجوداتِ پستتر از خود یا در مقابل انسانهاى دیگر، خاضع و ذلیل مىکند.